Mısır şişirmeyi etkileyen birçok faktör vardır, ana nedenler nem içeriği, şişirme sıcaklığı, şişirme basıncı vb. olup, bunlar aynı zamanda mevcut şişirme üretiminde kontrol edilebilen birkaç faktördür ve mısır şişirme ürünleri üretmek için bu faktörleri kontrol etmek çok basittir.

Mısır şişirilmiş ürünler kuru yöntem ve ıslak yöntem olarak ikiye ayrılır, birçok kullanıcı su eklemenin ıslak yöntem olduğunu, su eklememenin kuru yöntem olduğunu düşünür, bu sadece yüzey anlamıdır. Islak şişirme, bir veya daha fazla hammaddenin buhar ön koşullandırma, ekstrüzyon, şişirme, kesme ve diğer işlemlerle üretildiği bir süreci ifade ederken, kuru şişirme ile kuru şişirme arasındaki en büyük fark, buhar koşullandırma işlemine ve doğrudan şişirmeye gerek olmamasıdır. Islak şişirmenin aksine kuru şişirme, şişirme makinesinin harici bir ısı kaynağına veya buhara ihtiyaç duymadığı anlamına gelir. Suyla bile olsa bu kuru bir işlemdir. Islak genleştirmenin amacı malzemenin sıcaklığını yükseltmek, malzemeyi yumuşatmak ve olgunlaştırmak ve belirli miktarda su eklemektir. Islak şişirme kuru şişirmeden daha verimlidir ve spiral ve şişirme boşluğu aşınma parçalarının hizmet ömrü daha uzundur, bunun nedeni: malzeme şişirme sıcaklığı 130 ℃ ise, oda sıcaklığından (20 ℃) 130 ℃'ye kuru şişirmenin 110 ℃ yükselmesi gerekir; Üretim için ıslak yöntem kullanılıyorsa, tavlama sıcaklığı 80 ℃'dir ve malzeme sıcaklığının yalnızca 50 ℃ artırılması gerekir. Bu nedenle, ıslak şişirme için gereken mekanik enerji kuru şişirmeye göre daha azdır ve verimi artırmak için daha fazla enerji kullanılabilir. Malzemenin yumuşaması nedeniyle spiral ve genleşme boşluğu gibi aşınan parçaların aşınması azalır ve hizmet ömrü artar.

Genel olarak, ıslak üretim kuru üretimden daha verimlidir, yatırım kuru üretimden daha büyüktür ve bir buhar kazanı gereklidir. Ekstrüde mısır üretirken, kuru yöntemin mi yoksa ıslak yöntemin mi kullanılacağı kullanıcının özel durumuna ve ürün gereksinimlerine bağlıdır.

E-posta:[email protected]